Unutulmamış Diyarlar

dokunamam her şeye olamam her yerde hiç birimiz gerçekten özgür değiliz.. hep bir seçim hali üç havuzdan biri veya ancak ikisi bütün olmak imkansız ölmek mi bir olmak bir olmak bu kadar mı imkansız? yaşıyoruz boşa akıyor zaman elimizden kayıp giden tek hazine ölüyoruz bilmeden isteyerek aslında ama istemeden

varlığınla yokluğun aynı yere değiyor aynı şey demiyorum yeri aynı biri sıcak biri soğuk aynı yere değiyor benim dokunmaya kıyamadığım

bir gün gideceğim elbet tek korkum unutmaman beni geç olmuştu zaten gitti sonunda diyecek kadar unutmaman..

çalamazlar ki huzurumu ne yapacaklar? gece göğünden toplayamazlar yıldızları.. yakamazlar mutluluğumu nasıl yapsınlar? tanımıyorlar, ağlatamazlar seni.. kaybettiremezler yolumu sormuyorum ki onlara yürüdüğüm yolu.. ve vazgeçiremezler beni her şeye rağmen kendimi yaşamaktan.. aslında dokunamazlar bile, biliyor musun? hiç uzatmadım elimi.. gözlerimde olmadan bilemezler yüreğimi..                                    --Mudanya, 2019

bir gün bulacağıma inandığım her ne varsa şimdi eskinin tozlu raflarında duran boşuna bu çaba geçmiş baharın temizliği zaman sandığından da geç artık..                                                --Mudanya, 2019

sen de bakar mısın ardından kayan bir yıldızın senin de geceni aydınlatır mı o toz zerrecikleri benim gibi merak da eder misin nereyedir bu yolculuk ağlar mısın sen de benim gibi umutsuzluktan her gece... göz yaşları geçtiği yerlerde iz bırakır hep o izlerin sonunda acı var sanırdım aslında saf mutlulukmuş bu yolun sonu sen de bulursun belki o yıldız nereye gidermiş, benim gibi..                                                                                      -- İstanbul, 2007